گیـاهـان دارویـی از دیـرباز به عنـوان یک روش درمـانی مورد استـفـاده قـرار میگرفت. زنجبیــل با نـام علـمی Zingiber officinale از خانواده Zingibracea از جمله گیاهان دارویی است که در طب سنتی کاربرد وسیع دارد و از دیرباز زنجبیـل علاوه بر به یک مکمل غذایی، در علم پزشکی نیز کاربرد فراوانی داشته است. از دهههای قبل به دلیل تنوع ترکیبات فعال آن در درمان بیماریهای مختلف کاربرد داشته است. طیف درمانی این گیاه در درمان روماتیسم، آسم، تهوع، استفراغ، پرفشـاری خون، دمـانس، تب و عفـونت میبـاشد. اعمـال فارمـاکولــوژیک ایـن گیـاه شامـل اثــرات آنتیاکسیدان، ضدتومور، ضدآپپتوز، ضدالتهاب، ضدهیپرگلیسمیا، ضدسرفه و سرماخوردگی است. مطالعه حاضر مروری بر پژوهشهای اخیر و بررسی خصوصیات فیتوشیمی، فارماکولوژی، فیزیولوژیک زنجبیل و ترکیبات فعال بیولوژیک آن میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |