دوره 7، شماره 1 - ( 4-1396 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 48-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پروانه افشار 
، علی معتمدزادگان ، محمد احمدی ، مزدک علیمی ، سید احمد شهیدی ، لیلا گلستان ، آزاده قربانی حسن سرائی
، علی معتمدزادگان ، محمد احمدی ، مزدک علیمی ، سید احمد شهیدی ، لیلا گلستان ، آزاده قربانی حسن سرائی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، ساری.
چکیده: (4566 مشاهده)
آفلاتوکسینها از متابولیت‌های ثانویه قارچ‌ها بالأخص گونه‌های آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس و به‌عنوان خطرناک‌ترین مایکوتوکسین های شناخته‌شده در انسان و دام هستند. بیش از حدود 20 نوع آفلاتوکسینها شناخته‌شده که شش نوع آن اصلی‌ترین نقش بیماری‌زایی ازجمله پتانسیل کانسروژنیک را به خود اختصاص داده‌اند. انسان علاوه بر مصرف مستقیم غذاهای با منشأ گیاهی آلوده به این توکسین، از طریق انتقال توکسین و متابولیت‌های حاصل از آن‌ها در محصولات حیوانی می‌تواند به‌صورت غیرمستقیم در معرض آلودگی قرار گیرد. برای سم‌زدایی و کاهش خطرات تهدید‌کننده بهداشت عمومی و آسیب‌های اقتصادی منتج از آفلاتوکسینها در محصولات غذایی، تکنیک‌های متفاوت(فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی) موردمطالعه قرارگرفته است. تمام این روش‌ها از طریق تغییر و تخریب ساختار مولکولی توکسین، سبب مهار انتقال و کاهش قابلیت دسترسی توکسین ها به بافت هدف و حذف آن می‌گردند. مطالعه مروری حاضر با جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی داخلی و خارجی به بررسی تخریب بیولوژیکی آفلاتوکسینها توسط میکروارگانیسم‌های قارچی(رشته‌ای و مخمری) و تبدیل آن به محصولاتی غیرسمی یا با سمیت کمتر و ارائه راهکارهای مناسب پرداخته است. با توجه به اینکه برخی گونه‌های قارچی دارای قابلیت تخریب آفلاتوکسینها بوده و میزان این تخریب با نوع سوش قارچی ارتباطی قوی دارد، لذا انجام بررسی‌های بیشتر و گسترده روی کاربرد آن در مواد غذایی می‌تواند در اتخاذ استراتژی‌های پیشگیری از برخی بیماری‌ها و در نتیجه ارتقا سلامت انسان حائز اهمیت باشد.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
ميکروبيولوژي
دریافت: 1396/3/14 | پذیرش: 1396/5/28 | انتشار: 1396/5/28
دریافت: 1396/3/14 | پذیرش: 1396/5/28 | انتشار: 1396/5/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |