خود آسیبرسانی یکی از قویترین عوامل پیشبینی کننده اقدام به خودکشی است و به انواع مختلف تقسیم میشود. خود جرحی بدون خودکشی بخشی از این تقسیمبندی است که بهصورت یک پدیده شایع در مدارس و دانشگاهها درآمده است ولی وسعت درک فرایند آن نیاز به بررسیهای بیشتری دارد. از آنجا که تاکنون مطالعات متنوعی در نقاط مختلف کشور انجامشده است، بررسی دقیقتر موضوع و جمعبندی نهایی در این زمینه ضروری به نظر میرسد.
در این مطالعه مروری، کلیدواژههای فارسی شامل؛ نوجوان، جوان، رفتار خودجرحی، خودجرحی بدون خودکشی، تحریف خود، خود آسیبرسانی عمدی و شیوع، به همراه معادلهای انگلیسی در پایگاههای جستجوPubMed, Magiran
GoogleScholar, SID، ۶ مقاله انگلیسی ۱۰ مقاله فارسی به دست آمد. در نهایت ۳ مقاله انگلیسی و ۳ مقاله فارسی بررسی شدند. نتایج مطالعات مختلف در ایران حاکی از شیوع خود جرحی بدون خودکشی بین 5/40-4/3 درصد بود.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
روانشناسی دریافت: 1397/3/30 | پذیرش: 1397/8/20 | انتشار: 1397/8/26