استفاده از آلیاژهای فلزی جزء جدایی‌ناپذیر در درمان ارتودنسی است. به‌منظور تکمیل دوره‌ی درمان این آلیاژهای فلزی برای مدت‌زمان طولانی در بیماران ارتودنسی استفاده می‌شوند و تماس مستقیم با بزاق و مواد غذایی سبب ایجاد خوردگی فلزات و آزادسازی یون‌ها می‌گردد و ازآنجایی‌که افزایش میزان یون‌های آزادشده، باعث ایجاد حالت سایتوتوکسیک برای بدن می‌شود، مطالعه مروری حاضر به‌طور مختصر به بررسی آزادسازی یون‌های دارای سمیت سلولی از وایرهای ارتودنسی ثابت در محیط‌های آزمایشگاهی پرداخته است.
طی این مطالعه مروری، مقالات مرتبط با کلیدواژه‌های: لوازم ارتودنسی، یون کروم، یون نیکل، آزادسازی یون‌های فلزی، بزاق و درمان ارتودنسی در پایگاه‌های فارسی: مگیران، نورمگز، ایرانداک، مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و با کلیدواژه‌های Orthodontic appliances، Chromium Ions، Nickel Ions، Metal Ions Release،Saliva وOrthodontic Treatment از پایگاه‌های معتبر خارجی: Google scholar, Scopus, pubmed, ISIطی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹ یافت شدند و به بررسی ۲۱ مقاله مرتبط در این زمینه پرداخته شد.
یافته‌های استخراج‌شده از مطالعات نشان داد که طی درمان ارتودنسی یون‌های فلزی ازجمله؛ نیکل، کروم و کبالت از اجزایی همچون؛ براکت، سیم و باندهای ارتودنسی آزاد می‌شوند و با توجه به اینکه می‌توانند سبب ازدیاد حساسیت و شرایط سایتوتوکسیک شوند از اهمیت اساسی برخوردارند. بنابراین نیازمند انجام مطالعات بیشتری در خصوص بررسی تأثیر ابعاد مختلف آزمایشگاهی از جمله تأثیرات دما، زمان‌های متغیر و انواع برندهای دهان‌شویه می‌باشد تا جهت شناسایی و تشخیص دقیق‌تر میزان آزادسازی یون‌های سمی کمک کند.
