معنویت به‌عنوان یکی از ابعاد وجودی انسان می­باشد که در سال­های اخیر به صورتی فزاینده مورد توجه قرار گرفته است. پرداختن به نیازهای معنوی جزء ضروری مراقبت «کل­نگر» در پرستاری شناخته شده و همواره از پرستاران خواسته می­شود که پاسخ­گوی نیازهای معنوی بیماران نیز باشند. پرستاران به‌عنوان ارائه­دهندگان مراقبت جامع، نقش مهمی در توجه و پرداختن به بعد معنوی انسان دارند. نظر به اهمیت روزافزون معنویت در حیطه مراقبت و به کار بردن ابزارهای مختلف اندازه_­گیری برای سنجش این مهم، مقاله حاضر با هدف مروری جامع بر مطالعات انجام شده در حیطه معنویت توسط پرستاران در ایران، انجام شده است. در این مطالعه، مرور جامع با استفاده از شبکه جهان­گستر از سال 1392-1385 با کلیدواژه­های معنویت، مراقبت معنوی، مداخله معنوی، سازگاری معنوی، مقابله معنوی و پرستاری در پایگاه­های داده­های ایرانی ازجمله  SID, Magiranو  Iranmedexانجام شد و از بین مقالات موجود، 24 مقاله که دارای معیار ورود به مطالعه بودند، انتخاب و بررسی شدند. مرور متون نشان داد که موضوع  معنویت و پرداختن به آن در پژوهش­های انجام شده توسط پرستاران مورد تأکید قرار گرفته است. ابزارهای زیادی برای سنجش این مفهوم وجود دارد و پرستاران از این ابزارها برای سنجش معنویت استفاده نموده­اند، اما در زمینهٔ نحوه تعیین روایی و پایایی ابزار در پژوهش­های انجام شده نواقص و کاستی_­هایی وجود دارد. از آنجا که اعتباریابی ابزار قبل از استفاده در یک پژوهش اهمیت زیادی داشته و عدم پرداختن به این مقوله، موجب کسب نتایج نامناسب و بعضاً اشتباه خواهد گردید. از این رو، در مطالعات بایستی از ابزاری استفاده شود که روا و پایا بوده و این مسئله در مطالعات پرستاری باید مورد توجه قرار گیرد.