BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://ce.mazums.ac.ir/article-1-49-fa.html
شیوع دیابت رو به افزایش است و به‌ویژه در جوانان و افراد چاق هشدار دهنده است. تخمین زده می‌شود 7 درصد از جمعیت دنیا دیابت دارند و به‌دلیل افزایش طول عمر این جمعیت، شیوع عوارض ناشی از آن و به خصوص پای دیابتی افزایش می‌یابد. زخم پا یکی از مهمترین عوارض دیابت است که خطر آن طی سال‌های حیات بیماران دیابتی 15 درصد
می‌باشد. نوروپاتی محیطی، گردش خون ضعیف و کاهش مقاومت در برابر عفونت سه عامل مهم در پیشرفت پای دیابتی می‌باشد. در‌صورت وجود این عوامل، تغییر شکل پا یا ترومای خفیف می‌تواند منجر به زخم و عفونت شود. زخم، عفونت، نوروپاتی شارکو و بیماری‌های شریان‌های محیطی در اندام تحتانی ممکن است باعث گانگرن و آمپوتاسیون اندام مبتلا شوند. زخم پا و عوارض آن ممکن است منجر به بستری شدن بیماران دیابتی در بیمارستان و افزایش هزینه‌های ناشی از آن و یا در نهایت ناتوانی بیمار شود. درمان مناسب شامل درمان عفونت، در صورت امکان برقراری جریان خون مناسب،کاهش فشار بر روی اندام مبتلا وکمک به بهبود روند ترمیم زخم با روش‌های جراحی می‌باشد. گرچه از تمامی عوارض پای دیابتی نمی‌توان پیشگیری کرد، ولی با اتخاذ رویکرد صحیح در بسیاری از موارد قابل درمان بوده، و متعاقباً، کاهش موارد قطع پا محقق خواهد شد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
