توجه به خانواده یکی از ارکان مهم مراقبت از بیمار است، زیرا خانواده در اکثر مواقع مسئولیت حمایت از بیمار را برعهده دارد. خانواده هایی که قادر به سازگاری با مسأله بستری شدن یکی از عزیزانشان در بخش مراقبت_­های ویژه( ICU ) نیستند ممکن است دچار بحران عاطفی شده و واکنش_­های شوک، خشم، ناامیدی، اضطراب و افسردگی را به ویژه در 72 ساعت اول بستری از خود نشان دهند. حتی در بعضی از مواقع آنها استرس _­ های بیشتری نسبت به بیماران تجربه می کنند.

  مروری بر مطالعات مرتبط نشان می دهد مهمترین نیاز خـانواده_­ها، اطمینان از انجام مراقبت کافی از بیمـار و کسب اطـلاعات در مورد بیمار، پیش_­آگهی و روند درمان می باشد. همچنین نیاز به راحتی از سوی خانواده_­ها به عنوان کم_­اهمیت ترین نیاز عنوان شده است. مراقبت های خـانواده_­محور موجب افزایش رضایتمندی از مراقبت ارائه شده توسط تیم درمان و کاهش بروز علایم روانی در خانواده_­ها می گردد. در بخش مراقبت_­های ویژه( ICU )، هر یک از افراد تیم مراقبت بهداشتی بایستی اعضاء خانواده بیمار را در مواجهه و تطابق با وضعیت استرس_­زا حمایت نماید. ارزیابی نیازهای خانواده و انجام مداخلات ضروری جهت تأمین این نیازها در زمان بروز بحران در کاهش اضطراب اعضاء خانواده بیمار مؤثر
می باشد.