آسیب سلولی کبد میتواند به ارتشاح سلول های التهابی در آن و یا مرگ سلولی منجر شود که متعاقب آن یک روند ترمیمی صورت می گیرد و باعث ایجاد فیبروز و رژنراسیون سلولی کبد و تشکیل ندول می شود. سیروز مرحله انتهایی بیماری پیشرونده کبدی است آسیب به سلول های کبدی می تواند از عفونت های مختلف ویرال، داروها و توکسینها، هایپوکسی، اختلالات ایمنولوژیک و بیماریهای ارثی متابولیسم نشات گیرد. در فاز بهبودی ضایعه کبدی ناشی از عوامل مذکور، میتواند تغییرات مزمن و به ندرت آسیب بزرگ کبدی ایجاد شود. بیماریهای کبدی اساسا میتوانند تهدید کننده حیات باشند و گاهی تشخیص بالینی آنها مشکل است چرا که تظاهرات بالینی آنها براساس اتیولوژی و شدت آسیب وارده به کبد میتواند متفاوت باشد. توجه به تظاهرات بالینی استفاده از ابرازهای تشخیصی به خصوص معیارهای نکروزان کبد و افزایش آنزیمهای کبدی میتواند به منزله اولین قدم در شناسایی و پیگیری بیماری کبدی در کودکان باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |