رویش دندان­ های شیری در اکثر کودکان از نظم ثابتی برخوردار است ولی تبعیت نکردن رشد دندان­ ها از روال معمول نباید همیشه غیرطبیعی تلقی شود. افتادن طبیعی دندان­ های شیری و رویش دندان­های دائمی مرحلۀ قابل توجهی برای والدین کودک و دندان_­پزشک می­ باشد. رویش دندان، حرکت تکاملی دندان در جهت محوری از محل تشکیل خود در استخوان تا رسیدن به وضعیتی که فعالیت خود را در حفره دهان آغاز می­کند می­ باشد. توجه به یافته­ های همزمان معاینه فیزیکی، وجود یا عدم وجود اختلالات تکاملی، هیدروسفالی، ریکتز، شکاف لب و کام و آنومالی­ های همراه می­تواند مبین وجود بیماری­ های زمینه ­ای ژنتیک یا آندوکرین باشد. به عبارتی رویش دندان یک جزء از تکامل و رشد بدنی است و متاثر از عوامل مختلف متابولیک، سطح کلسیم و ویتامین D سرم و بیماری­ های زمینه­ای است. توجه دقیق و همه جانبه دندان پزشکان به وجود علائم مختلف چشمی، صورتی، اسکلتی، قلبی و اختلال رشد در کودک و مشاوره در موارد لزوم می ­تواند آن_­ها را در تشخیص به موقع اختلالات مختلف زمینه ­ای یاری کند. اطلاع از زمان رویش دندان­ های دائمی به دندانپزشک این امکان را می­ دهد که موارد تسریع یا تأخیر رویش دندان­ ها را تشخیص داده و علل آن را بررسی نماید.