دوره 8، شماره 3 - ( 11-1397 )                   جلد 8 شماره 3 صفحات 31-22 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

kazeminejad A, Mirabi A, Davoodi L, Ghahari M J, Rahmatpour Rokni G, Hajheydari Z. Review of Common Therapeutic Options and Preventive Managements for the Treatment of Pediculosis Capitis. Clin Exc 2019; 8 (3) :22-31
URL: http://ce.mazums.ac.ir/article-1-417-fa.html
کاظمی نژاد ارمغان، میرابی علی، داوودی لطف الله، قهاری محمدجعفر، رحمت پور رکنی قاسم، حاج حیدری زهره. مروری بر درمان‌های رایج و راهکارهای پیشگیرانه جهت درمان شپش سر. تعالی بالینی. 1397; 8 (3) :22-31

URL: http://ce.mazums.ac.ir/article-1-417-fa.html


استاد، گروه آموزشی پوست، بیمارستان بوعلی سینا، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
چکیده:   (4277 مشاهده)
پدیکلوز­کپیتیس یا همان شپش سر بیشتر در بچه­ها شایع است. اگرچه آلودگی با شپش بیماری خاصی را منتقل نمی‌کند اما به دلیل ایجاد اضطراب و استرس بالایی که در فرد مبتلا ایجاد می­کند نیاز به درمان را ایجاب می­نماید. شیوع این آلودگی در اثر نمایش ناکافی و غیرضروری در حال افزایش است. این مقاله مروری می­تواند به‌عنوان یک مرجعی برای انواع درمان­های رایج در پدیکلوز کپیتیس به کار رود. این پژوهش مطالعه­ای مروری است که با هدف درمان‌های پدیکلوز سر و با بررسی متون در منابع اینترنتی و پایگاه­های اطلاعاتی در دسترس مانند Pubmed، Science Direct، Google Scholar، SID با کلیدواژه‌های فارسی شپش سر، پدیکولوز، درمان، دارو و با کلیدواژه­های انگلیسی Pediculusis Capitis، Head Lice، Treatment، Therapy و Drugs در محدوده زمانی بین سال‌های 2018-1990 انجام شد. درمان­های متعددی برای درمان این آلودگی بکار می­رود که شامل پرمترین، مالاتیون، ایورمکتین موضعی و خوراکی، لیندان، بنزیل الکل، اسپینوساد، دایمتیکون و استفاده از ترکیباتی است که به‌صورت مکانیکال آلودگی را از بین می‌برد. هرکدام از این ترکیبات با توجه به سن و شرایط خاص هر فرد در بیمار استفاده می‌شود. باید به این نکته توجه شود که ایمن‌ترین و مؤثرترین درمان برای فرد مبتلا انتخاب شود و داروهای موضعی به‌عنوان خط اول درمان ارجح می‌باشند. استفاده از داروهای سیستمیک باید محدود به مواردی شود که عدم پاسخ و مقاومت به داروهای موضعی وجود داشته باشد. غربالگری و درمان افراد در تماس نزدیک با فرد آلوده در رسیدن به درمانی کامل کمک‌کننده خواهد بود.  
متن کامل [PDF 572 kb]   (5151 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: بيماريهاي پوست
دریافت: 1397/8/3 | پذیرش: 1397/11/15 | انتشار: 1397/11/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به تعالی بالینی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Clinical Excellence

Designed & Developed by : Yektaweb