Babazadeh M, Zameni F, Saffarian Hamedani S. A Review of the Application of the Coaching Approach toward the Faculty Members Development in Higher Health Education. Clin Exc 2024; 13 (3) :78-92
URL:
http://ce.mazums.ac.ir/article-1-644-fa.html
گروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
چکیده: (765 مشاهده)
مربیگری یکی از روشهای نوین در آموزش علوم پزشکی محسوب میشود که نقش اساسی در بهسازی یادگیرندگان دارد. لازمهی مربیگری حرفهای رشد و توسعهی بالندگی اعضای هیئتعلمی است. مسئلهی آموزش مربیگری و رشد و توسعهی بالندگی اعضای هیئتعلمی و نقش آنها در آموزش بالینی در شرایط حاضر، بیش از هر زمان دیگری احساس میشود. ازاینرو، در پژوهش حاضر، روندی معکوس برای کالبدشکافی این دانش انجام شده است. لذا، این مطالعه با مروری بر بهکارگیری رویکرد coaching در بالندگی اعضای هیئتعلمی و بهویژه کاربرد آن در آموزش عالی سلامت انجام شده است.
مطالعهی حاضر مرور سیستماتیکی است که در آن، کلیدواژهها براساس MESH تعیین شدند و سپس، جستوجو در پایگاههای اطلاعاتی Web of Science، Scopus، Cochrane، Google scholar، Pubmed، Iran Medex، SID، Uptodate و Magiran در بازهی زمانی 2003-2021 به دو زبان فارسی و انگلیسی انجام گرفت و طی 5 مرحله بررسی، 34 مقاله به تعداد تکنیکی 17 مقالهی انگلیسی و 17 مقالهی فارسی یافت شد.
بررسی نتایج این امر در علوم پزشکی بسیار اندک بوده است؛ اما بهرهگیری از مدلهای مربیگری و بالندگی اعضای هیئتعلمی دانشگاههای دیگر میتواند کمک شایانی به روند ارتقای سازمانی آموزش عالی سلامت کند. بر اساس بررسی نتایج مطالعات، کوچینگ نقش بسزایی در بالندگی اعضای هیئتعلمی آموزش عالی سلامت و رویکردهای بهداشتی و درمانی دارد. تزریق مفهوم کوچینگ و نقش آن در بالندگی اعضای هیئتعلمی نقشهی راهی برای بهبود کیفیت آموزش عالی سلامت و بهکارگیری اصول آنها در برنامهی عملیاتی سند تحول نظام سلامت و هدفی کاربردی در ارائهی خدمات بهداشتی و درمانی است.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكی دریافت: 1401/4/20 | پذیرش: 1402/11/29 | انتشار: 1402/11/29