گروه نورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، مازندران.
چکیده: (742 مشاهده)
تشنج یکی از اختلالات شایع نورولوژیک است که تشخیص صحیح و افتراق آن از سایر اختلالات مشابه، در درمان مناسب بیماران اهمیت بسزایی دارد. همچنین با توجه به شیوع بالای صرع مقاوم به دارو و فراهم شدن امکان جراحی کانون ایجادکننده صرع، روشهای پاراکلینیکی مانند مانیتورینگ همراه با ویدئو و الکتروانسفالوگرافی به منظور تعیین دقیق محل این کانون در دسترس قرار گرفته است. یکی از مهمترین اجزای موثر در تصمیمگیری پیش از جراحی برای این بیماران، یافتههای مربوط به نشانهشناسی تشنج است که در تعیین محل و سمت کانون تشنج ضروری است؛ بنابراین، آشنایی با علایم و نشانههای ایجادشده حین تشنج یکی از اصول اولیه مورد نیاز در تشخیص و درمان بیماران مبتلا به صرع تلقی میشود. این مقاله مروری نقلی از طریق جستجو در پایگاههای اطلاعاتی Scopus و PubMed در فاصله سالهای 2004 تا 2024 انجام شد و پس از بررسی خلاصه و متن کامل مقالات، 68 مقاله انتخاب شدند. یافتهها نشان داد که خصوصیات تشنج شامل عوامل محرک، علایم اولیه، نشانههای ایجادشده حین حملات و یافتههای مرحله پس از تشنج، در تشخیص افتراقی آن از اختلالات بالینی تقلیدکننده مانند سنکوپ و تشنج غیرصرعی روانزاد کمککننده است. در ادامه جزئیات نشانهشناسی تشنج وکاربرد آنها در تعیین محل و سمت کانون تشنج بررسی شد و به نشانههای مرتبط و چگونگی تفسیر صحیح آنها اشاره شد. بر اساس یافتهها، داشتن اطلاعات صحیح در زمینه خصوصیات بالینی و نشانههای مشاهدهشده حین تشنج هم در تشخیص صحیح بیماری و هم در تعیین کانون تشنج کمککننده است؛ بنابراین، گرفتن شرح حال کامل از بیمار و مشاهده حملات در صورت نیاز با استفاده از مانیتورینگ همراه با ویدئو و الکتروانسفالوگرافی در تصمیمگیری صحیح برای بیماران نقش مهمی دارد.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
بيماريهاي مغز و اعصاب (نورولوژی) دریافت: 1403/2/15 | پذیرش: 1403/6/17 | انتشار: 1403/6/17