کمردرد(LBP) یک مشکل عمده در سلامت جامعه می_­باشد. در بین علل مختلف ایجاد کننده، کمردرد ارتباط قوی_­تری با دژنراسیون دیسک بین مهره_­ای دارد .شایع_­ترین بیماری مراجعه_­کننده به جراحان  اسپاین، پرولاپس دیسک بین مهره ای(LDH) است. حدود 20 درصد مردم در نوجوانی علایم خفیف دژنراسیون دیسک دارند که به_­تدریج با افزایش سن به_­ویژه در مردان افزایش می_­یابد و بدین ترتیب 60 درصد از دیسک های افراد 70 ساله شدیدا دژنره می_­باشد، گرچه اکثر علائم ایجاد شده ناشی از اثر مکانیکال دیسک می باشد ولی وجود آبشارهای التهابی از مشتقات اسید آراشیدونیک(MMTX,PGE2) توجیه دیگری برای ایجاد درد توسط دیسک هرنیه شده است. شرح حال و معاینه دقیق اولین قدم در شک بالینی به بیماری_­های ناشی از دیسکوپاتی کمری می_­باشند. هرگونه درد در کمرکه در یک مسیر درماتومال به اندام تحتانی منتشر شود و یا هرگونه ضعف و بی_­حسی در اندام تحتانی به_­ویژه اگر به صورت حاد حادث شده باشد شک بالینی را تشدید می_­سازد. علاوه بر معاینه بالینی MRI یک ابزار تشخیصی عالی در تشخیص بافت نرم و ضایعات دیسک کمر می_­باشد. از طرفی به طور ناشایع هرنی دیسک کمری می_­تواند گاها به تنهایی و یا هم_­زمان با سایر اختلالات التهابی، نئوپلاستیک و عفونی سیر متفاوتی را در برخی بیماران بروز دهد. توجه به آموزش دقیق دانشجویان پزشکی و بهبودی توانایی افتراق تشخیص_­های افتراقی مختلف بیماری دیسکوپاتی کمری می_­تواند نقش مهمی در پیشگیری از سیر افزایش یافته عوارض هولناک این بیماری، که کمتر مورد توجه دقیق قرار می_­گیرد، ایفا نماید.