بررسی های انجام شده روی نقش تغذیه در ایجاد بیماری های دهانی، عموماً روی اثرات موضعی رژیم غذای مصرفی در ایجاد پوسیدگی بوده است. اما از این بُعد که تغذیه روی تکامل و پیشرفت بیماریهای پریودنتال چه اثری دارد، کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. عامل اتیولوژیک اولیه این بیماری، تجمع پلاک باکتریایی روی سطوح دندانی است. اما برای آغاز بیماری، وجود میزبان مستعد هم ضروری میباشد. در صورت ایجاد بیماری پریودنتال، شانس ایجاد پوسیدگی ریشهای، لقی دندانی و از دست رفتن دندانها افزایش مییابد . یافتههای موجود حاکی از آن است که، نوع تغذیه ممکن است در الگوی پیشرفت و ترمیم بافتهای پریودنتال نقش داشته باشد. از آنجاییکه تغذیه روی نحوه پاسخ ایمنی میزبان اثر میگذارد، بنابراین به نظر روی حفظ سلامت بافتهای سخت و نرم حفره دهان نیز مؤثر میباشد. هدف از مطالعه مروری حاضر، بررسی نقش میکرونوترینتها و ماکرونوترینتها در حفظ سلامت بافتهای پریودنتالی میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |