کورکومین یک ترکیب پلیفنولی زردرنگ است که از ریشههای زیرین گیاه کروکوما لونگا به دست میآید. در طب سنتی شرقی از این ترکیب به طور گستردهای در درمان بیماریها استفاده میشود. توجه طب مدرن به این ترکیب در سالیان اخیر باعث اثبات خواص خارقالعاده و جالبتوجهی از این ماده شده است. کورکومین طیف گستردهایی از خواص درمانی مانند اثرات آنتیاکسیدانی، ضدالتهابی، ضدعفونی، ضدمیکروبی و ضدویروسی، ضدسرطانی و .... دارد. علاوه بر داشتن این اثرات درمانی، بررسیهای کارآزمایی بالینی بر روی میزان خوراکی کورکومین اثبات کرده است که مصرف کورکومین تا مقدار 8 گرم در روز، هیچگونه سمیتی برای بدن ندارد. داشتن این خواص ویژه به همراه عدم سمیت، باعث شده است که این ترکیب منحصربهفرد موردتوجه جدی مراکز تحقیقاتی دارویی نیز قرار بگیرد. در سالیان اخیر، تأثیرات درمانی کورکومین بهویژه بر روی انواع سرطانها موردتحقیق قرار گرفته است. علیرغم داشتن این خواص عالی، مصرف کورکومین با محدودیتهای جدی مواجه است. کورکومین حلالیت اندکی در حلالهای آبی دارد(حدود 20 میکروگرم در میلیلیتر). همچنین این ترکیب در PH های فیزیولوژیکی بهسرعت تخریب میشود. این موارد باعث شده که کورکومین فراهمیزیستی اندک و فارماکوکینتیک ضعیفی داشته باشد. برای رفع این مشکلات، فرمولاسیونهای متعددی براساس انکپسوله کردن کورکومین بهصورت نانو ذرات پلیمری و نانو ژلها، سورفاکتانتها، پروتئینها،
لیپوزومها، فسفولیپیدها، کانجوگهها و غیره صورت پذیرفته است که در بسیاری از موارد این تلاشها با نتایج
رضایتبخشی همراهاند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |